Journey یک بازی ماجراجویی هنری و نمادین است که در آن بازیکن نقش یک مسافر را بازی میکند. این مسافر در بیابانی وسیع سفر خود را به سوی کوهی در دوردست آغاز میکند. بازی بدون هیچ دیالوگی روایت میشود و بازیکن با کشف محیط، رمز و راز تمدنهای گذشته را مییابد. در حالت آنلاین، دیگر بازیکنان به صورت ناشناس در مسیر او ظاهر میشوند و تنها با حرکات و نمادهای خاص ارتباط برقرار میکنند.
1. آموزش بدون زبان گفتاری:
بازی هیچ نوع متن، دیالوگ یا راهنمایی گفتاری ندارد. این مسئله باعث میشود کودک یا نوجوان یاد بگیرد چگونه بدون اتکا به کلمات، مفاهیم را از طریق تجربه، مشاهده و شهود درک کند. این ویژگی میتواند به تقویت درک غیرکلامی و قدرت تفسیر شهودی کمک کند.
2. تقویت مهارتهای همکاری بدون رقابت:
در حالت آنلاین، بازیکنان میتوانند به صورت ناشناس در کنار یکدیگر سفر کنند، اما بدون نام، چت یا حتی امکان شناسایی. این مدل تعامل بدون رقابت و بدون پاداش ملموس باعث تقویت حس نوعدوستی و کمک بیقید و شرط میشود.
3. تشویق به تأمل درونی و تمرکز:
بازی با موسیقی آرام، طراحی هنری مینیمال و روند بدون فشار زمانی، نوعی فضای آرام و مراقبهگونه ایجاد میکند. بازیکن به جای تمرکز بر «برد» یا «شکست»، در مسیر سفر و حس لحظه غرق میشود. این تجربه میتواند تمرکز، و آرامش روانی را در کودکان و نوجوانان تقویت کند.
4. فهم استعاری و فلسفی از مفاهیم زندگی:
بازی از نظر داستانپردازی استعاری است. سفر شخصیت از صحرا تا کوه، نمادی از سفر زندگی، سختیها، مرگ و رستگاری است. اگر کودک یا نوجوان توسط بزرگتر هدایت شود، میتوان از بازی برای گفتوگو درباره مفاهیمی چون تنهایی، مرگ، همکاری، امید و هدف زندگی استفاده کرد.
5. افزایش خلاقیت و تخیل بصری:
طراحی هنری بازی با بهرهگیری از نمادگرایی و فضاهای سورئال، ذهن بازیکن را برای تفسیر آزاد از جهان بازی تحریک میکند. این موضوع میتواند باعث رشد تخیل و دید بصری خلاقانه در کودک یا نوجوان شود.
1. احتمال سردرگمی در کودکان کمسن:
به دلیل نداشتن آموزش مستقیم، نوشته یا راهنما، ممکن است کودکان کمسن دچار سردرگمی شوند یا حتی انگیزهی ادامه دادن بازی را از دست بدهند. لازم است در سنین پایینتر، بازی با راهنمایی والد یا مربی انجام شود.
2. احتمال خستگی یا بیحوصلگی در برخی کاربران:
ریتم بازی بسیار آرام است و فاقد هیجانهای سریع یا چالشهای متداول مانند دشمن، امتیاز، مبارزه یا هیجان رقابتی است. برخی کودکان یا نوجوانان که به بازیهای پرتحرکتر عادت دارند ممکن است بازی را کسلکننده یا بیهدف تلقی کنند.
3. درک ناقص یا اشتباه از مفاهیم عمیق:
در برخی موارد ممکن است بازیکن مفاهیم فلسفی یا احساسی مثل مرگ، رهایی یا رستگاری را به درستی درک نکند یا آنها را با ترس یا غم اشتباه بگیرد. این موضوع در مورد کودکانی که به تازگی با مسائل مرگ، تنهایی یا اضطراب روبرو شدهاند، اهمیت بیشتری دارد و نیازمند همراهی والد یا مشاور است.
4. تأثیرات احساسی غمانگیز:
بخشهایی از بازی حس تنهایی، اندوه و تلاش بیپایان را القا میکند. این فضا ممکن است روی کودکان حساستر یا آنهایی که بهتازگی تجربه تلخی (مثل جدایی، فقدان عزیز یا ناامیدی) داشتهاند، تأثیر احساسی منفی بگذارد.
"*" فیلدهای الزامی را نشان می دهد
ثبت نام اولیه معلمان
"*" فیلدهای الزامی را نشان می دهد
"*" فیلدهای الزامی را نشان می دهد